Allah-təala buyurur:
«Peyğember heç vaxt nefsani istekler üzünden danışmır. Onun sözleri ilahi vehyden başqa bir şey deyildir.»
«Resulumuzun sizin üçün getirdiyi her bir şeyi qebul edin; ve qadağan etdiyi bütün şeylerden uzaq olun.» 
Peyğember (s) buyurmuşdur:
«Men sizin aranızda iki ağır emanet (seqeleyn) qoyub gedirem. Onlara arxalanıb diqqet merkezinde saxlasanız, heç vaxt yolunuzu azmayıb zelalete düşmeyeceksiniz. Bu iki şey «Kövser» hovuzunun kenarında mene qovuşana qeder heç vaxt bir-birinden ayrılmayacaqdır. Bu iki şey Allahın kitabı ve menim Ehli-beytim, itretimdir.» 
«Menim canişinim ve vesilerim – menden sonra Allahın insanlara olan höcceti – 12 neferden ibaretdir ki, birincisi qardaşım, axırıncısı ise oğlumdur.»
Sual olundu: – Ya Resulellah, qardaşın kimdir?
Buyurdu: – Eli İbni Ebi Talib.
Soruşdular: – Oğlun kimdir?
Buyurdu: – Mehdi. O, yer üzünü, zülm ve haqsızlıqla dolduğu kimi, haqq-edaletle dolduracaqdır. Meni haqq olaraq peyğemberliye seçen şexse and olsun, eger dünyanın ömründen hetta bir gün de qalmış olsa bele, Allah o günü o qeder uzun edecekdir ki, oğlum Mehdi qiyam etsin. (O zühur etdikden sonra) İsa ibni Meryem Ruhulllah onun arxasında namaz qılacaq, yer üzü Perverdigarın nuru ile işıqlanacaq. Mehdinin rehberlik ve seltenetinin heddi-hüdudu meşriqle-meğribin arasını dolduracaqdı r.
«Her kes öz zemanesinin İmamını tanımadan ölse, cahiliyyet dövründe ölmüş kimidir.»
«Her kes Mehdi (eleyhissalam)-ın qiyamını inkar etse, heqiqeten kafirdir.»(6)
Bu günkü ağır şeraitde ellerimizi Allah dergahına qaldırıb deyirik: «Perverdigara, heqiqeten biz Peyğemberin aramızdan getmesinden, İmamımızın qeybe çekilmesinden, düşmenlerimizin çoxluğundan, dostlarımızın azlığından, fitnelerin bize ve dövrümüze hakim kesildiyinden Sene şikayet edirik.»
Biz Qur`an ayelerinin ve Peyğember sünnetinin te`limleri esasında bütün varlığımızla e`tiqad besleyirik:
Beşerin ruhi xesteliklerinin dermanı yalnız ele bir İslama üz getirmekdedir ki, onda İmam Zaman (eleyhissalam) aşkar şekilde beyan olunsun ve bütün de`vetler, se`yler ve herekatlar Allah kitabının ve Peyğember itretinin te`limlerinin dirçeldilmesi istiqametinde olsun.
Mehdi (eleyhissalam)-a inam, bu e`tiqada de`vet, adının her yerde çekilmesi, onun varlıq aleminde ve İslam dünyasında ifa etdiyi rolun ve te`sirin araşdırılması sadece bir ferdin ve ya xüsusi qrupun vezifesi deyildir. Çünki İslamın esaslarından olan Mehdeviyyet derin köklere ve dolğun mezmuna malik olan eqidelerden sayılır.
Eger Allahın kitabı ve Peyğemberin itreti hemişelik olaraq ayrılmaz kimi e`lan olunubsa, onda ne üçün bu gün o iki emanetin arasına ayrılıq salınıb?! Meger bunların bir-birinden ayrılması İslam ümmetinin azğınlığa, zelalete düşmesi deyilmi?!
Meger Peyğember (s) insanların zelalete düşmemesinin esas remzini «Allahın kitabı ve İmam Zaman (e) meselesinin» bir yerde olmasıyla elaqelendirmemişdirmi?
Doğrudan da, göresen qeyri-islami eqidelerde, hemin qrupların heqiqi rehberlerine de bu qeder e`tinasızlıq reva görülürmü? İmam Zaman eleyhissalama diqqet yetirmemek, ona bigane yanaşmaq İslam baresinde inanc ve endişelerin müxtelifliyi deyilmi?!
Eli eleyhissalam sanki heyecanlı feryadlarla bizim dövrümüzün qarışıq ve herc-merclik veziyyetine xitab ederek buyurur:
«Nece de qeribedir bu heqiqetler!! Ecaba, bu camaatın öz aralarında, bir-biri ile bu barede icad etdikleri eyrilikden, iki tirelikden heyretde olmayım?! Ne Resuli-ekremin (s) ayinine itaet edirler, ne de ondan sonra onun canişininin tövsiyelerine qulaq asırlar! Ne qeyb alemine e`tiqadları var, ne de çirkinliklerden uzaq olurlar! Qelblerini şübheli ve name`lum şeylere bağlayıb, nefsani isteklerinin yerine yetirilmesi yolunda başlarından-canlarından keçirler.
Her neyi çox isteyirlerse nezerlerinde yaxşı cilvelendirir ve hansı şey xoşlarına gelmese, onu inkar edib xoşagelmez bilirler.
Çetinliklerde ve müşküller tufanında öz xeste ruhlarının sığınacağına penah aparırlar. Mechul ve qarışıq meselelerde öz gümanlarına arxalanırlar. Sanki onlardan her biri teklikde özüne İmamdır. Zahiri gözleri ile gördüklerine iman getirir, öz puç xeyallarına esasen deliller düzeldib onlara istinad edirler ve belelikle özlerini asude edirler.»
Heqiqetde eqidevi ixtilafların esaslı delillerinden biri dini mefhumları öz gümanlarımız esasında araşdırmamız ve bunları öz istediyimiz kimi hell etmeyimizdir.
İlahi dinin serhedlerinin heqiqi keşikçilerinden danışmırıq; onları ele haqqı öz heqiqi yolundan sapındırdığı yerde ve en alçaq, rezil insanları paklıqların mezheri kimi kürsüye oturtduğu facienin evvelindece unuduruq.
Peyğemberin eziz qızı feryad edib buyurur:
«Perverdigar... biz Peyğember xanedanına itaet etmeyi ictimai işlerin nizama salınması, imametimizi ise ümmetin ixtilaflardan saxlanması üçün bir vasite qerar verdi.»
Düzdür ki, hezreti Mehdi (eleyhissalam) baresinde neinki sethi bir seviyyeye, hetta istidlali görüşlere qane olmaq bizim razılığımıza sebeb ola bilmez. Tekce, Hezretin adını ve leqebini bilmekle, be`zen öz islami risaletimizi hal-hazırkı ağır şeraitde yerine yetirmeyimiz ve İmam Zamanın heqiqi ardıcıllarından olduğumuzu demeyimiz sadece özümüzü aldatmaq ve qelbimize teskinlik vermekdir!!!
Amma bundan xebersizik ki, yegane me`sum, ilahi rehber, qeyb aleminin vasitesi, bütün peyğemberler ve ilahi övliyaların şeriksiz varisi, bütün asimani kitabların beyan edicisi olan o hezreti esaslı şekilde, elmi ve mentiqi şekilde müdafie etmirik. İslami ideologiyamızın müdafiesi sayılan bu işi lazımı şekilde yerine yetirmemeyimiz bağışlanmaz sehvdir.
İmam Eli ibni Mehemmed (eleyhissalam) sanki bele bir veziyyeti nezerde tutub buyurur:
«Eger sizin Qaiminiz qeybe çekildikden sonra alimler arasında camaatı İmam Zaman eleyhissalama teref de`vet ve hidayet eden, ilahi bürhanlarla dinin keşiyinde dayanan, Allahın zeif bendelerini İblis ve onun dostlarının hiylelerinden, Ehli-beyt düşmenlerinin telelelerinden xilas edib qurtara bilen adamlar olmasa, onda heç kes bir yere çata bilmez ve hamı Allahın dininden döner.
Bele alimler Allahın yanında en yaxşı insanlar sırasındadır.»
İmanlı, pak fikirli insanlar bilirler ki, «her qövm üçün bir hidayet eden vardır» 
Her esrin bir İmamı vardır. İmam Eli, İmam Hesen, İmam Hüseyn, İmam Sadiq, İmami-esr Hezret Höccet İbnil-Hesen ve ümumiyyetle on iki imamın her biri bizim ilahi rehberimizdir. Qeyd etdiyimiz kimi, her bir imanlı müselman bu haqq İmamı tanımaqda, tanıtdırmaqda, onun heqiqi ve müqeddes yolunda addımlamaqda vezife ve mesuliyyet daşıyır.